Protje Nash,
Wat gaat de tijd toch snel! Enkele dagen geleden startte je in een nieuw klasje, het klasje van juf Nathalie. Je bent nu een Krokodil en wat doe je dat goed. Je leerde het afgelopen jaar weer super veel en wat verschiet ik er toch elke keer van hoeveel jij wel niet kan.
Het afgelopen jaar heb je afscheid genomen van je tut, we zijn ze samen met papa en Nova in het mandje van de elf aan het Barrierpark gaan gooien zodat ze er elfenstof van kunnen maken. Je hebt al je tutjes, alle 5 in de mand achtergelaten ( al heeft mama er stiekem 1 terug uitgenomen als aandenken, maar sssstttt dat mag niemand weten!) en je bent die avond gaan slapen als grote jongen, zonder ook maar 1 keer naar je tut te vragen. Wat was mama trots op jou.
En er is nog veel meer om trots op te zijn, zoals het feit dat je sinds 2 maanden volledig droog bent, geen pampers meer voor mijn stoere grote jongen. Je bent rekenknap, taalknap en bouwknap. Je spreekt super goed Nederlands en ook Engels praat je, soms zelfs al in 3 woord zinnen. EX-CA-VA-TOR!! Roep je uit als je een graafmachine ziet. Ik moet dan altijd uitleggen aan de mensen wat het is, want velen volwassenen kennen het Engelse woord voor een graafmachine niet hoor. Tellen en sommetjes maken doe je ook al vlot. Je kan al tot tien tellen sinds je 3 jaar, en in het Engels kende je de cijfers niet veel later, je kon ze toen zelfs al herkennen. We maakte eind november 2020 nog een filmpje van jou in de boekhandel omdat je alle cijfers achter de boeken aan het benoemen was in het Engels, de paar mensen in de winkel keken vol bewondering naar je spontane teloefening.
Nu ben je volop bezig met het ABC, o wat zou je toch graag al kunnen lezen. Je hebt een geweldig goed geheugen en als we een boekje lezen, moet dat telkens 3 keer na elkaar, nadien blader je door het boekje en vertel je het verhaal helemaal alleen. Dan doe je of je zelf aan het lezen bent.
Je bent een lief ventje en je kan niet goed tegen onrecht. Ook juf Inneke gaf het op het einde van het eerste kleuterklasje al mee op je rapportje: “Nash kan niet tegen onrecht, als iemand niet kan volgen of iets niet goed kan, zal Nash er voor zorgen dat hij/zij geholpen wordt. Door hemzelf of door de juf, maar geholpen worden zal hij/zij. Je hebt het vaak moeilijk, je hebt vaak hevige momenten, waarbij je in woede kan uitbarsten. Tranen stromen over je wangen, soms om de kleinste dingen. Het is niet altijd gemakkelijk om te begrijpen waarom je plots zo kwaad kan zijn en mama en papa weten dan ook soms geen raad. Soms laten we je dan maar gewoon doen, even alles van je af schreeuwen en een beetje later ben je terug je vrolijke, lieve zelf.
Ik denk dat je soms nood hebt aan een dikke knuffel, maar je laat het zo moeilijk toe. Je bent geen knuffelaar, je wordt graag gepakt en er moet altijd iemand dicht in de buurt zijn. Als je ons niet direct ziet, roep je ons om zeker te zijn dat we je niet alleen laten en zo ook in de klas, je moet altijd even roepen op de juf om zeker te zijn dat ze er nog is voor jou. Maar knuffelen, zo maar uit jezelf dat is iets dat je maar heel weinig zal doen. Ik denk wel dat je dat van mij hebt, mama heeft dat ook nooit graag gedaan, ik vond het altijd heel raar dat mensen dat zo graag doen. Maar sinds ik jou mama ben, snap ik het wel. Toch denk ik dat je het nog aanvoelt, dat mama het allemaal zelf niet zo gewoon is. Die paar spontane knuffels die er zijn, genieten we dan extra van.
Wat ben je ook een flinke grote broer, al bijna 2 jaar! Het is niet altijd rozengeur en maneschijn zoals ze zeggen, maar je ziet je zusje wel graag, daar ben ik zeker van. Ook haar knuffelen is niet je ding, maar soms zo heel af en toe zal je haar uit het niets een kusje geven, zomaar zonder dat iemand er om vraagt. En dan smelt mama een beetje. Soms kan je ook heel erg kwaad worden op je zusje, want altijd, altijd, altijd willen jullie op dezelfde moment met hetzelfde speelgoed spelen en o zo vaak komt er dan ook ruzie van.
Toch leer je je zusje ook veel. Je leert ze mooi praten, ja zelfs Engels ben je al met haar aan het oefenen. Je zus is nog geen 2 jaar en ze kan al tot 10 tellen dankzij jou, ook het ABC kent ze al tot aan de H omdat jij er constant mee bezig bent.
Je bent een speciaal kereltje, mijn dotje, mijn grote jongen, mijn eerstgeborenen en daarvoor voor altijd mijn baby. Lieve Nash, blijf wie je bent, blijf ontdekken en leren, blijf spelen! Want dat doe je ook zo graag, ontdekkend leren, proefjes, dingen zoeken en maken (of ja afbreken: we noemen je niet voor niks al van je 1 jaar, afbraakwerken Nash).
Blijf lief en eerlijk en blijf maar klaar staan voor anderen, dat doe je o zo goed! Blijf mijn over sociaal kereltje dat tegen iedereen praat en naar iedereen een goedendag zegt. Mama en papa zien jou heel erg graag! Everyday, love you!
Dikke knuffel (ook al heb je dat niet graag),
Mama en papa